Λoβέρδος: Θα κατέβω με τον Κουβέλη στις εκλογές | TVXS – TV Χωρίς Σύνορα
Λoβέρδος: Θα κατέβω με τον Κουβέλη στις εκλογές | TVXS – TV Χωρίς Σύνορα.
Archive for the ‘ΔΙΑΒΑΖΩ’ Category
ΧΡΟΝΙΚΑ: εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ – Προκλητικός ο Αλ. Μητρόπουλος ζητά κυβερνητική προστασία έναντι του ελέγχου του ΣΔΟΕ
Κυριακή, 18 Αυγούστου 2013
εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ – Προκλητικός ο Αλ. Μητρόπουλος ζητά κυβερνητική προστασία έναντι του ελέγχου του ΣΔΟΕ
Επικαλούμενος τη θεσμική του ιδιότητα (βουλευτής), αλλά και την ιδιαίτερη κομματική του ιδιότητα («υπεύθυνος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το νομοθετικό έργο»), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Μητρόπουλος παρενέβη με επίκαιρη ερώτησή του στη Βουλή, προκειμένου να υπερασπιστεί τον εαυτό του έναντι του ΣΔΟΕ, για τη… γνωστή υπόθεση προσωπικής του φοροδιαφυγής, ύψους τουλάχιστον 750.000 δολαρίων, την οποία είχε ρυθμίσει εκμεταλλευόμενος έναν προκλητικό νόμο του Αλογοσκούφη.
Για την υπόθεση είχαμε γράψει αναλυτικά στο φύλλο μας της 15ης Μάρτη, σε ρεπορτάζ με τίτλο «Ο αδιάφθορος με τους σκελετούς στη ντουλάπα» (μπορείτε να το βρείτε και στην ιστοσελίδα μας, στοhttp://www.eksegersi.gr/issue/723/Πολιτική/18837.Ο-αδιάφθορος-με-τους-σκελετούς-στη-ντουλάπα). Θυμίζουμε σύντομα το ιστορικό. Το συγκρότημα Ψυχάρη («Τα Νέα»), θέλοντας να χτυπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αποκάλυψε ότι ο μεγαλοδικηγόρος Μητρόπουλος ελέγχεται από το ΣΔΟΕ για παλιά υπόθεση φοροδιαφυγής. Ο Μητρόπουλος απάντησε με δήλωσή του, την οποία διένειμε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ανέφερε ότι στο δημοσίευμα «ψευδώς αναφέρεται ότι δεν έχω δηλώσει αμοιβή από υπόθεση που είχε χειριστεί το δικηγορικό μου γραφείο πριν 14 χρόνια (1999)». Συμπλήρωνε, δε, με το γνωστό πομπώδες ύφος του: «Αντί άλλης διάψευσης, καταθέτω στην ελληνική κοινή γνώμη τα παρακάτω έγγραφα: Α) Βεβαίωση επίσημης μεταφοράς-δήλωσης του κεφαλαίου από το εξωτερικό, Β) Επίσημες βεβαιώσεις φόρων που εισπράχθηκαν υπέρ του ελληνικού δημοσίου, Γ) Αντίγραφο της φορολογικής μου δήλωσης του έτους εισαγωγής του συγκεκριμένου ποσού και Δ) Πρόσφατη έκθεση ελέγχου για τα έτη 2007 – 2011 από την οποία προκύπτει ότι ουδεμία φορολογική παράβαση με βαρύνει».
Μελετώντας τα συγκεκριμένα έγγραφα διαπιστώσαμε ότι ο Μητρόπουλος χρησιμοποίησε έναν προκλητικό χαριστικό νόμο του Αλογοσκούφη, με τον οποίο επιτράπηκε στους μεγαλοκαπιταλιστές και τα μεγαλολαμόγια να επαναπατρίσουν κεφάλαια που είχαν στον εξωτερικό, πληρώνοντας έναν γελοίο φόρο και παίρνοντας αμνηστία για όλα τα φορολογικά (και όχι μόνο) αδικήματα που είχαν διαπράξει. Θέσαμε τότε μια σειρά ερωτήματα, αλλά απάντηση δεν πήραμε. Γράφαμε: «Ο κ. Μητρόπουλος δηλώνει ότι τη συγκεκριμένη υπόθεση τη χειρίστηκε το 1999. Αρα, τότε εισέπραξε και την αμοιβή (όποια κι αν ήταν αυτή, είτε 1.000.000 δολάρια που αναφέρει το δημοσίευμα των «Νέων», είτε 750.000 που είναι το ποσό που επαναπάτρισε το 2005). Εκοψε απόδειξη για το ποσό της αμοιβής του το 1999; Προφανώς όχι. Πλήρωσε φόρο στο ελληνικό κράτος το 2000 με τη φορολογική του δήλωση; Σίγουρα όχι. Τι έκανε; Αφησε το παραδάκι σε μια κυπριακή τράπεζα στο Λονδίνο και το επαναπάτρισε το 2005, δηλαδή έξι χρόνια μετά, εκμεταλλευόμενος το νόμο του Αλογοσκούφη. Αυτό αποκαλύπτεται από τα έγγραφα που ο ίδιος έδωσε στη δημοσιότητα».
Για μας η τυπική νομιμότητα δεν έχει καμιά σημασία. Αυτή μπορεί να τη βρει ο Μητρόπουλος με το ΣΔΟΕ ή με τα φορολογικά δικαστήρια στα οποία μπορεί να προσφύγει. Για μας σημασία είχε το πολιτικό ζήτημα. Ο Μητρόπουλος έκρυψε αμοιβή τουλάχιστον 750.000 δολαρίων, την οποία εισέπραξε το 1999. Εφερε τα λεφτά το 2005, με τον προκλητικό νόμο του Αλογοσκούφη, τον οποίο είχε χτυπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Έλεγαν τότε οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ: «Ελεύθερος επαναπατρισμός των διαφόρων διαφυγόντων κερδών και άλλων εισοδημάτων, που με διάφορους τρόπους έχουν αποταμιευθεί στο εξωτερικό και που μπορούν τώρα να επανέλθουν. Και δεν μας απασχολεί καθόλου από πού προέρχονται. Προέρχονται από εγκληματίες, προέρχονται από εγκλήματα, από κλεψιές, από διαπλοκές, από την πορνεία, τα ναρκωτικά;». «Ανοίγει ο δρόμος, κύριε Υπουργέ, για το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος».
Ο Μητρόπουλος, όπως φαίνεται, δεν καθάρισε με το ΣΔΟΕ, το οποίο συνέχισε να τον ψάχνει. Τι θα έκανε ένας άλλος επιχειρηματίας που θα είχε τέτοια εμπλοκή με το ΣΔΟΕ; ‘Η θα έκανε κάποιον συμβιβασμό ή θα προσέφευγε στα φορολογικά δικαστήρια για να δικαιωθεί, αν το ΣΔΟΕ επέμενε. Ο κ. Μητρόπουλος, όμως, δεν είναι ένας κοινός επιχειρηματίας. Είναι βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ. Εφερε, λοιπόν, το θέμα στη Βουλή, απαιτώντας να δοθεί πολιτική λύση!
Η επίκαιρη ερώτησή του συζητήθηκε την Παρασκευή 14 Ιούνη και ο Μητρόπουλος ήταν τυχερός, γιατί την επικαιρότητα απασχολούσε μόνο το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ και η πολιτική κρίση που προκάλεσε. Ετσι, η σχετική κοινοβουλευτική συζήτηση, στην οποία πήραν μέρος από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ο Μητρόπουλος και από την πλευρά της συγκυβέρνησης ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Μαυραγάνης, πέρασε στο ντούκου.
Ο Μητρόπουλος εμφανίστηκε σαν να ζητά «την προστασία για πολίτες», όμως ρωτούσε μόνο για μια χρονιά (το 1999, για την οποία τον ελέγχει το ΣΔΟΕ) και μόνο για τα κεφάλαια που επαναπατρίστηκαν με το νόμο Αλογοσκούφη. Επειδή, όμως, ο Μαυραγάνης έκανε πως δεν καταλαβαίνει και οχυρωνόταν πίσω από τη λειτουργική ανεξαρτησία του ΣΔΟΕ («Θα ήθελα, δε, να τονίσω ότι η πολιτική ηγεσία –και το γνωρίζετε σα νομικός που είστε– δεν μπορεί να επέμβει σε οποιονδήποτε έλεγχο», είπε κλείνοντας την πρωτολογία του), ο Μητρόπουλος αναγκάστηκε ν’ αποκαλύψει ότι ενδιαφέρεται για την πάρτη του και να το γυρίσει στη δραματοποίηση και τα παρακαλετά: «Σας έθεσα το ερώτημα και ως Καθηγητής του Δικαίου και ως υπεύθυνος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το νομοθετικό έργο και σας ζητώ να προστατεύσουμε το κύρος και Βουλευτών (…) Κύριε Υπουργέ, υποκρύπτεται και πολιτική δίωξη. Να το δείτε με προσοχή το θέμα (…) Ξέρετε την περίπτωση, έχει ενημερωθεί το Γραφείο του κυρίου Πρωθυπουργού (…) Ως Καθηγητής Δικαίου, ως μέλος του Κοινοβουλίου και ως υπεύθυνος νομοθετικού έργου παρακαλούμε να είστε πιο σαφής».
Αν ο Μητρόπουλος υφίσταται πολιτική δίωξη με όργανο το ΣΔΟΕ, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να έχει ήδη βγει στα κεραμίδια και να καταγγέλλει την πολιτική δίωξη. Σε μια τέτοια περίπτωση, δε θα είχαμε ραβασάκια ενός τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ προς το Γραφείο του πρωθυπουργού, αλλά πολιτική σύγκρουση. Ομως ο Μητρόπουλος το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι να του προσφέρει η κυβέρνηση φορολογική ασυλία για το 1999, ώστε μ’ αυτή στο χέρι να βάλει πάγο στο ΣΔΟΕ. Αυτό ζητούσε από τον Μαυραγάνη, όπως φαίνεται απ’ όσα είπε: «Υπ’ αυτήν την έννοια, κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ για τα εξής: Πρώτον, να εκδώσετε εγκύκλιο με την οποία να διευκρινίζει η Υπηρεσία σας –όπως έχει κάνει σε άλλα θέματα– τι ακριβώς συμβαίνει για το έτος 1999. Και δεύτερον, να υπάρξει μια δέσμευση –την οποία και στην τηλεόραση έκανε προχθές ο αξιότιμος κ. Θεοχάρης– ότι σε κανέναν έλεγχο δεν υπάγεται όποιος νομίμως επαναπάτρισε κεφάλαια κατά την κείμενη νομοθεσία. Θέλουμε τη σαφή σας δέσμευση. Ξέρετε σε τι ακριβώς αναφέρομαι (…) Και μου λέτε ότι το Κοινοβούλιο, εσείς, δεν μπορείτε να αποφανθείτε εάν η νομοθεσία λέει το ένα ή το άλλο και αν ο ν.3259, ο νόμος Αλογοσκούφη για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, δεν παρέχει φορολογική ασυλία για τα χρήματα τα οποία επαναπατρίστηκαν; (…) Το 1999 και το 1998 είναι ή όχι παραγεγραμμένα; Μπορεί να ταλαιπωρηθούν πολίτες, ενώ έχουν ήδη αμετάκλητα παραγραφεί όλα τα ζητήματα; (…) Πρέπει να πείτε τώρα εδώ, στη Βουλή εάν μπορεί να γίνει έλεγχος για χρήματα τα οποία επαναπατρίστηκαν, δηλώθηκαν, φορολογήθηκαν. Τι σημαίνει «αδυνατεί το Υπουργείο να το πράξει αυτό»; Ως Καθηγητής Δικαίου, ως μέλος του Κοινοβουλίου και ως υπεύθυνος νομοθετικού έργου παρακαλούμε να είστε πιο σαφής»!
Ας συνοψίσουμε. Ο μεγαλοδικηγόρος-επιχειρηματίας Αλέξης Μητρόπουλος έκρυψε επί εξαετία σε τράπεζα του εξωτερικού μια αμοιβή ύψους τουλάχιστον 750.000 ευρώ. Εφερε τα λεφτά το 2005, βάσει ενός προκλητικού νόμου του Αλογοσκούφη. Το ΣΔΟΕ, χωρίς να ξέρουμε για ποιον ακριβώς λόγο, ερευνά τον μεγαλοδικηγόρο-καπιταλιστή Αλ. Μητρόπουλο για το 1999, χρονιά κατά την οποία εισέπραξε τη «μαύρη» αμοιβή. Ο μεγαλοδικηγόρος-καπιταλιστής Μητρόπουλος, όμως, είναι πλέον βουλευτής και τομεάρχης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βάζοντας μπροστά αυτές του τις ιδιότητες, με πλήρη κάλυψη από το κόμμα του, προσπαθεί να λύσει πολιτικά (απευθυνόμενος στο Γραφείο του –μισητού κατά τα άλλα– πρωθυπουργού και υποβάλλοντας επίκαιρη ερώτηση στον αρμόδιο υπουργό) ένα θέμα που οποιοσδήποτε άλλος επιχειρηματίας θα προσπαθούσε να λύσει είτε απευθείας με το ΣΔΟΕ (νόμιμα ή παράνομα) είτε μέσω των φορολογικών δικαστηρίων.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ τι κάνει; Κάνει το κορόιδο, δίνοντάς μας ένα σαφές δείγμα γραφής για το πώς θα πολιτευθεί, αν ποτέ βρεθεί στην κυβερνητική εξουσία. ‘Η υπάρχει πολιτική δίωξη, οπότε πρέπει να καλύψει επίσημα τον βουλευτή του που την υφίσταται, ή δεν υπάρχει πολιτική δίωξη, αλλά φορολογική διαφορά με το ΣΔΟΕ, οπότε ο βουλευτής θα έπρεπε να έχει ανακληθεί στην τάξη, διότι χρησιμοποιεί τα πολιτικά του πόστα για να ρυθμίσει μια προσωπική φορολογική του υπόθεση.
Εμείς θα ξαναρωτήσουμε, μολονότι απάντηση δε θα πάρουμε: Πώς αξιολογεί ο ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι ο βουλευτής του έδρασε ως φοροφυγάς, έκρυψε στο εξωτερικό μια αμοιβή και την επαναπάτρισε με τον προκλητικό νόμο Αλογοσκούφη; Ποια η διαφορά ανάμεσα στον Μητρόπουλο και σ’ έναν οποιονδήποτε από τους φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ, την οποία έχει κάνει σημαία του ο ΣΥΡΙΖΑ; Πώς χαρακτηρίζεται το γεγονός ότι ο Μητρόπουλος χρησιμοποιεί τις θεσμικές του ιδιότητες (βουλευτής και τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ) για να λύσει ένα προσωπικό φορολογικό του πρόβλημα; Καταλήγοντας, επαναλαμβάνουμε όσα γράψαμε την πρώτη φορά: Η ιστορία του βουλευτή και ηγετικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ είναι διδακτική από πολλές απόψεις. Πέραν των άλλων, αποτελεί ένα σαφέστατο δείγμα γραφής για την αλήθεια των υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν γίνει κυβέρνηση θα επιφέρει φορολογική δικαιοσύνη συλλαμβάνοντας τη φοροδιαφυγή των «μεγάλων».
Η αλήθεια για όσα συμβαίνουν στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»
Του Κυριάκου Ζηλάκου, ενός από τους 14 απολυμένους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη μετά από 25 χρόνια προσφοράς στην εφημερίδα
Η διεύθυνση του Ριζοσπάστη, με σειρά άρθρων και σχολίων της που δημοσιεύει τις τελευταίες μέρες(http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/3/2013&id=14453&pageNo=2&direction=1) επιχειρεί να αντιστρέψει στα μάτια των αναγνωστών της εφημερίδας την πραγματικότητα, σχετικά με όσα συμβαίνουν στον Ριζοσπάστη, που έχουν να κάνουν με τις απολύσεις και την ουσιαστική παύση πληρωμών στους εργαζόμενους. Βασικά τους εργαλεία το ψέμα, η εκμετάλλευση των συναισθημάτων των αναγνωστών τους και η στοχοποίηση όσων τολμάνε όχι να πούνε κάτι διαφορετικό αλλά ακόμα και να ρωτήσουν κάτι.
Είναι ενδεικτικό ότι αποφεύγουν επιμελώς να κάνουν χρήση της λέξης «απολύσεις» και αντί γι’ αυτό μιλάνε για «μειώσεις προσωπικού». Ταυτόχρονα, για να περιχαρακώσουν την πληροφόρηση και να την «αποστειρώσουν» καταγγέλλουν τα «διάφορα ύποπτα μπλογκς και ιστοσελίδες», δαιμονοποιώντας οτιδήποτε θεωρείται μη ελεγχόμενο και ως εκ τούτου εχθρικό. Θέλουν να εμφανίσουν ως αληθινό, όλα τα ψέματα που αραδιάζουν για να στηρίζουν τις καταστροφικές για την εφημερίδα επιλογές τους, που εκθέτουν το ΚΚΕ και την ιστορική του πορεία. Το πιο αισχρό στοιχείο αυτής της άθλιας προπαγάνδας που κάνουν είναι ότι επιχειρούν να χρεώσουν στους ανθρώπους που απολύουν και στους άλλους που κρατάνε απλήρωτους για 7 μήνες, προθέσεις για… υπονομευτική δουλειά κατά του Ριζοσπάστη και κατά του ΚΚΕ.
Πέρα από όλα τα άλλα είναι και ανήθικο να συκοφαντούν ανθρώπους που έβαλαν πλάτη στην εφημερίδα επί δεκαετίες, με την ιδιότητα είτε του μέλους είτε του μη μέλους του ΚΚΕ. Δούλεψαν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία επί δύο και τρεις δεκαετίες για την εξυπηρέτηση των σκοπών της εφημερίδας για την ενημέρωση του λαού και τώρα αντιμετωπίζονται σαν παράπλευρες απώλειες μιας ελεεινής επιχείρησης που ακούει στο όνομα «εκκαθάριση».
Η αθλιότητα τους έφθασε και στο σημείο να δημοσιεύσουν στον Ριζοσπάστη (14/02/2013,http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7296027), ώστε τάχα «να γνωρίζουν οι αναγνώστες» (με τί σκοπό άραγε;), τα ονόματα των 14 δημοσιογράφων – κάτι σαν επικήρυξη – που πήγαν στην ΕΣΗΕΑ για να ζητήσουν να γίνει συνέλευση προσωπικού και παρέμβαση του σωματείου τους, ώστε να υπάρξουν κάποιες απαντήσεις από τη διεύθυνση της εφημερίδας. Αυτό έγινε όταν συμπληρώθηκαν 6 μήνες απληρωσιάς, αφού πρώτα εξαντλήθηκαν όλα τ’ άλλα περιθώρια, μετά από δύο μήνες προσπαθειών και εκκλήσεων στο εσωτερικό της εφημερίδας, που συναντούσαν τοίχο απροσπέλαστο. Το ερώτημα που έμπαινε είναι, τί θα γίνει με τις πληρωμές και ποιό θα είναι το πρόγραμμα των απολύσεων. Μάλιστα κατατέθηκαν, σε προσωπικές επαφές με μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, αφού οποιαδήποτε ομαδική συζήτηση απαγορεύτηκε, προτάσεις για μειώσεις μισθών ώστε να μην γίνουν απολύσεις. Απαντήσεις δεν δόθηκαν ή μάλλον δόθηκαν με τις απολύσεις που κατά κύματα γίνονται. Το τρίμηνο Δεκέμβρη – Γενάρη – Φλεβάρη έχουν ήδη απολυθεί 14 εργαζόμενοι από τον Ριζοσπάστη.
Αυτό πραγματικά που συμβαίνει στον Ριζοσπάστη είναι μια εκκαθαριστική επιχείρηση. Απομακρύνονται όσοι δεν είναι μέλη του ΚΚΕ, ενώ από όσους είναι μέλη απομακρύνονται, αφού πρώτα στοχοποιηθούν κομματικά, οι μη αρεστοί στην παρέα (για να μη κάνουμε χρήση άλλου όρου) που έχει καταλάβει την εφημερίδα και την χρησιμοποιεί σαν φέουδό της, υπό την πλήρη κάλυψη της ηγεσίας του ΚΚΕ. Στόχος τους είναι ο όποιος Ριζοσπάστης προκύψει, να βγαίνει από μια ομάδα που θα εργάζεται έξω από οποιοδήποτε εργασιακό πλαίσιο, με το μανδύα της «εθελοντικής δουλειάς». Θέλουν να διώξουν όσους αμείβονται με βάση τις συλλογικές συμβάσεις και να τους αντικαταστήσουν με νέους που θα πληρώνονται με βάση τον κατώτερο μισθό που όρισε η Τρόικα για τους νέους κάτω των 25 ετών, δηλαδή με 426 ευρώ το μήνα.
Το πρόβλημα, όπως δείχνουν και τα οικονομικά στοιχεία της εφημερίδας, δεν είναι κυρίως οικονομικό. Αλλωστε ο Ριζοσπάστης έχει έσοδα από την κυκλοφορία του που φθάνουν τα 300.000 ευρώ το μήνα, πράγμα που δεν δικαιολογεί την παύση πληρωμών που έφθασε τους 7 μήνες. Εξάλλου, πως χρηματοδοτούν τις μαζικές απολύσεις; Αυτό που θέλουν, σε τελική ανάλυση, είναι να αντικαταστήσουν τους 83 δημοσιογράφους (τόσοι ήταν το Δεκέμβρη) με μέσο μισθό τα 1.400 ευρώ, με 40 «εργαζόμενους» κάτω των 25 ετών των 400 ευρώ το μήνα. Ηδη αυτό εφαρμόζεται στην Τυποεκδοτική.
Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης συγκάλυψης της αλήθειας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, μέσα από την αρθρογραφία του Ριζοσπάστη, επιχειρούν να τσουβαλιάσουν τους εργαζόμενους στο Ριζοσπάστη και τις όποιες δίκαιες αντιδράσεις τους απέναντι στην κακοποίηση που υφίστανται, με την… αστική «προπαγάνδα». Σε σχετικό άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη γράφεται πως όλα αυτά γίνονται «ακριβώς επειδή το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, πάνε κόντρα στο ρεύμα». Πάντως, οι εργαζόμενοι στον Ριζοσπάστη αλλά και στις άλλες κομματικές επιχειρήσεις του ΚΚΕ, αυτό που βλέπουν είναι πως από την ηγεσία του ΚΚΕ αξιοποιείται εναντίον τους αυτό το «ρεύμα» της μνημονιακής πολιτικής.
Από κει και πέρα, κανέναν δεν πείθουν οι αφορισμοί του είδους «ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση». Ε λοιπόν, ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση όσο δεν είναι καπιταλισμός αυτό που γίνεται στην Κίνα. Λένε ακόμα πως δεν είναι «κερδοσκοπική εταιρεία». Δηλαδή τις μας λένε, όποιος διακηρύσσει ότι δεν είναι κερδοσκοπική εταιρεία μπορεί να παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματα όσων εργάζονται στις επιχειρήσεις του. Με την ίδια λογική και οι μεγαλοεκδότες θα μπορούσαν να πουν τα ίδια ή ακόμα και να έφτιαχναν ένα «κόμμα» (εκτός από τα κόμματα που στηρίζουν) για να βαφτίσουν τις δραστηριότητές τους «κομματικές επιχειρήσεις».
Βέβαια, γράφονται και πολλά άλλα ψέματα. «Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ». Μέγα ψέμα. Στο Ριζοσπάστη, από το καλοκαίρι του 2010 έγιναν μειώσεις 15-40% στους μισθούς όσων είναι μέλη του ΚΚΕ με τον μανδύα της «εθελοντικής» προσφοράς, υπό την απειλή της διαγραφής και της απόλυσης. Δηλαδή, η αποθέωση των ατομικών συμβάσεων. Λένε ότι «οι εργαζόμενοι στο Ριζοσπάστη έχουν ενημερωθεί». Ψέμα, η μόνη ενημέρωση που έγινε ήταν στις 18 Δεκέμβρη 2012 όταν ανακοινώθηκε υπό μορφή «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ότι θα γίνουν μαζικές απολύσεις. Μάλιστα όταν εξαντλούν όλα αυτά τα ψέματα, καταλήγουν και στο κυνικό συμπέρασμα πως και οι άλλοι τα ίδια κάνουν… «Ξέρουμε, γράφουν, από την ίδια μας την πείρα, όχι μόνο της εφημερίδας αλλά και του Κόμματος – άλλωστε εκατοντάδες μέλη του και μέλη της ΚΝΕ έχουν απολυθεί και έχουν μείνει άνεργοι, ή δουλεύουν έχοντας αρκετούς μήνες να πληρωθούν – τι σημαίνουν οι σημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και που μας εξαναγκάζουν να πάρουμε αυτά τα αναγκαία μέτρα». Επειδή λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά αποφάσισαν, οι κατέχοντες το Ριζοσπάστη, να κάνουν κι αυτοί τα ίδια.
Οσο για την προτροπή με την οποία κλείνει το άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη «όλοι στη μάχη για την υπεράσπιση του “Ριζοσπάστη”», αυτό που βλέπουμε είναι η μάχη για την διάλυση του Ριζοσπάστη από την παρέα που τον έχει καταλάβει. Η μάχη για την εξόντωση των ανθρώπων που τον στήριζαν με τη δουλειά τους επί δεκαετίες, για να φέρουν χωρίς εμπόδια σε πέρας την αποστολή που έχουν αναλάβει. Είναι η μάχη για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για την επιβολή ατομικών συμβάσεων, για την αξιοποίηση των μνημονίων. Είναι τελικά η μάχη, με το αζημίωτο, που δίνει η ηγεσία του ΚΚΕ προσφέροντας συνολικά στην εργοδοσία και την κυβέρνηση το καλύτερο άλλοθι για να εφαρμόσουν την καταστροφική για το λαό πολιτική τους. Πάντως, εάν οι εχθροί του ΚΚΕ μπορούσαν να υπαγορεύσουν στην ηγεσία του κάποια πολιτική, αυτά θα του έλεγαν να κάνει.
ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ 